Ostatnio dużo myślałam nad tym, że czasem sami nie mamy szacunku do naszego czasu. Czas to ostatnio bardzo deficytowy towar, więc dlaczego sami go marnotrawimy? Z czasem nie jest jak z pieniędzmi. Pieniądze do nas wracają, czas nigdy. To dlaczego częściej zastanawiamy się nad tym czy dobrze wydajemy swoje pieniądze, aniżeli nad tym, czy dobrze inwestujemy nasz czas? Czy nie powinniśmy o niego bardziej dbać? Czemu poświęcamy swój czas na osoby, które nawet tego nie doceniają? Podświadomie wiemy, że nie powinniśmy, a jednak nadal to robimy. Dajemy im nasz czas i naszą energię, wiedząc, że nie powinniśmy.
Z własnego doświadczenia wiem, że czasem mam syndrom oddawania swojego czasu osobom, które wcale go nie chcą. Niemądre posunięcie z mojej strony, nieprawdaż? Muszę nad tym w końcu popracować. Czasem nawet "wciskam" swój czas innej osobie na siłę. Po co? Nie wiem. Muszę nauczyć się odpuszczać. Pewnie nie jeden z Was tak ma i też powinien nauczyć się odpuszczania. Jeśli ktoś nie poświęca Tobie chociaż małej części swojego czasu, nie ma czasu na zwykłą rozmowę, nie wykazuje chęci na spotkanie, to czy to znaczy, że jest wart Twojego czasu? Nie. Zagospodaruj swój czas gdzie indziej. Nie zmusisz nikogo, żeby poświęcił Ci choć trochę swojego czasu, jeżeli nie ma na to ochoty. Ma do tego prawo, żeby nie mieć. Wiem, że Ciebie to smuci, ale nic na to nie poradzisz. Jeżeli nie chce, to po prostu odpuść. Nie warto w to iść. Nie warto trzymać takich ludzi w swoim życiu. Bezsensownie przepalona energia na smutek i żal. Czasem złość. Ten sam czas i energię możesz poświęcić na zrobienie czegoś miłego dla siebie, albo dla kogoś, kto to doceni. Wiem, że łatwo powiedzieć. Realizacja zawsze jest trudniejsza. Do tej pory uparcie poświęcałam swój czas osobom, którym nie powinnam. Miałam nadzieję, że kiedyś to docenią i w zamian poświęcą mi swój. Zawsze byłam naiwna pod tym względem. Chyba w końcu nadszedł ten moment, w którym postaram się odpuścić.
Odpuszczam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz